emeritus

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

emeritus /ˈɛɡlantˌiːn/

1. memuriyet unvanını muhafaza eden emekli (profesor)

Last searches:

• aar,
• acırat,
• barxan,
• bulğan,
• izafiyet,
• başgan,
• Sinirlenmek,
• mutlu,
• bextlik,
• tüşürmek,
• Şahta,
• Madıl,
• devretmek,
• cebele,
• baliy,
• tegajoglik,
• Granite,
• ekseriyet,
• türk,
• BAHÇE,
• ülge,
• emeritus