emanetçi

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

emanetçi

и. әманәтче; (билгеле бер түләү бәрабәренә) тапшырылган нәрсәне саклап торучы

Last searches:

• felicitous,
• tiriñ,
• kişivari,
• oysa,
• yolgırmak,
• aşsamak,
• arınma,
• kömnötö,
• keñilçeer,
• tirtaymoq,
• anmalık,
• birigün,
• kowşamak,
• tözüm,
• peýmana,
• sebüü,
• cücek,
• səriştəsiz,
• halsız,
• anaçı,
• turlanmoq,
• emanetçi