elçilik
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
elçilik
is.
1. Elçinin vəzifəsi, işi. // Elçinin idarəsi. Elçilikdə qəbul.
2. Elçi getmə, qız istəmə. [Gülpəri:] Hacı, qadan alım, mənim elə saçım elçilikdə ağarmayıbdırmı? Ə.Haqverdiyev. [Toğrul:] Adə Yaşar, mən istəyirəm axı səni .. elçiliyə göndərim. C.Cabbarlı. Mirzə Rəhman hələ evdən çıxmamış elçilik qaydalarından söhbət salıb məsləhətləşmişdi. Mir Cəlal. • Elçilik eləmək – elçi sifəti ilə gedib qız istəmək. [Süleyman Əsgərə:] Gördüyün qızlardan birisini seç, sonra lələşini göndər, gedim elçilik eləyim, vəssalam. Ü.Hacıbəyov. [Rəşid:] Gərək mənim elçiliyimi Məşədi bəy özü eliyə. M.Hüseyn.
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
elçilik
müjdəçilik, xəbərçilik
{müjdecilik, habercilik}
Kyrgyz—Turkish Dictionary
elçilik
1. es. kabile kuruşuna, nizamına bağlılık; 2. sefir,elçi vazifesi yahut mevkii.
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
elçilik
çiftçilik, köylülük.