eliya
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
eliya
¹ paganlık döneminde Karaçay-Malkarlıların yağmur tanrısı. ~ ursun seni: Eliya çarpsın seni, tanrı çarpsın seni (beddua), ~ kazan: gök gürültüsü [inanışa göre, gök gürültüsü, tanrı Eliya'nın dev kazanının yuvarlanmasıyla çıkarttığı sestir].
² şimşek, yıldırım2. Keçeni ~ carıtadı: geceyi şimşek aydınlatıyor.