durus
Kyrgyz—Turkish Dictionary
durus
f. dürüst, doğru; münasip; işe yarayan; kaideye uygun olan.
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
durus
dürüst, doğrucu, doğru. ~ aytmak: doğru söylemek, ~ adam: dürüst adam.
f. dürüst, doğru; münasip; işe yarayan; kaideye uygun olan.
dürüst, doğrucu, doğru. ~ aytmak: doğru söylemek, ~ adam: dürüst adam.