dolgun
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
dolgun
с. 1) тулы, тулган, тутырылган; 2) тулымса (кеше), тулы (гәүдәле)
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
dolgun
Türkiye Türkçesi: dolgun
Azerbaycan Türkçesi: dolğun
Başkurt Türkçesi: tulı yıvan himiⱬ
Kazak Türkçesi: tolık tompak
Kırgız Türkçesi: toluk
Özbek Türkçesi: tolä tolıḳ
Tatar Türkçesi: tulı çuan simiz
Türkmen Türkçesi: pökgi dōlmaç
Uygur Türkçesi: toluk tompak
Rusça: pólnıy
Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)
dolgun
I. kök, dolu, ətli, canlı
{kalın, dolgun, etli, canlı}
II. şişmiş, köpmüş
{şişmiş, kabarmış}
III. iri, cüssəli, canlı, boylu-buxunlu
{iri, cüsseli, canlı, boylu poslu}
IV. gur, qüvvətli, güclü
{gür, kuvvetli, güçlü}
V. yetkin
{olgun}
VI. tam, çox
{tam, çok}
VII. mə’nalı, dərin, hərtərəfli
{anlamlı, derin, donanımlı}