conjunction

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

conjunction /kəntʃˈaɪ/

1. birleşme
2. aynı zamanda vaki olma, rastlantı, tesadüf
3. (gram) (bağlaç.)
4. (astr.) konjonksiyon. in conjunction with ile bir arada, birlikte.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

conjunction

bağlaç
birleşme
birleşim

Last searches:

• pıçıldama,
• kemter,
• çoğaltmak,
• Egov,
• azlanmak,
• kete,
• Tugul,
• daňyş,
• ulam,
• terrible,
• eşzamanlı,
• ötükünç,
• sahə,
• myth,
• Etak,
• katiyen,
• irmek,
• üjüklemek,
• armon,
• oýlandyrmak,
• Dakmak,
• conjunction