concomitant

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

concomitant /kˈɒmjuːtətˌɪv/

1. bir arada vuku bulan, refakatinde olan, eşlik eden
2. birlikte bulunan
3. tabii sonuç. concomitantly aynı zamanda olarak.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

concomitant

birlikte olan
beraberinde gelen

Last searches:

• esnaf,
• sovliq,
• çakırmak,
• quvonmoq,
• velet,
• yenmək,
• theological,
• diabolo,
• müxatib,
• çüçüt,
• çegetçilik,
• cığ,
• témek,
• xazan,
• belə,
• vetch,
• sansalorlik,
• Ayar,
• askiya,
• häh,
• kaydala,
• concomitant