capmak

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

capmak

örtmek, kapamak, kapatmak. Başın ~: başını örtmek, üsün ~: üstünü örtmek, colnu kar cabhandı: yolu kar kapatmış, cıyılıvnu ~: toplantıyı kapamak, eşigin ~ (d): kapısını örtmek (ocağını söndürmek), carlını eşigin caphandıla: garibin ocağını söndürmüşler.

Last searches:

• önelgesizlik,
• derin,
• meşə,
• Keskiç,
• rasul,
• hatyn,
• sığ,
• daraklama,
• asyllyrak,
• Türi,
• umaro,
• mundane,
• qualification,
• yağılık,
• mança,
• manto,
• induk,
• söömöy,
• drummer,
• ilişan,
• gagşamak,
• capmak