canıv

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

canıv

1. (canımak’dan) bileme, sürtme, eğeleme. Çalkısına ~ etedi:Orağına biley sürüyor (kaynaklıyor). 2. (canmak’dan) yanma, tutuşma. 3. kol, yan. ~ suv: yan su, kol, katılan su, Kobannı ~ suvları: Kuban’ın yan kolları.

yanma, keskinleştirme. ~ etmek: keskinleştirmek, bilemek.

Last searches:

• çertiş,
• apocalypse,
• topbak,
• goliath,
• halbuki,
• ghulam,
• Merdiven,
• posterity,
• süpürüntü,
• çelgi,
• Yavrulamak,
• mama,
• surah,
• ləvazimat,
• maran,
• qirgin,
• dudamoq,
• qızılquyruq,
• bending,
• veli,
• tutşı,
• canıv