canıv

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

canıv

1. (canımak’dan) bileme, sürtme, eğeleme. Çalkısına ~ etedi:Orağına biley sürüyor (kaynaklıyor). 2. (canmak’dan) yanma, tutuşma. 3. kol, yan. ~ suv: yan su, kol, katılan su, Kobannı ~ suvları: Kuban’ın yan kolları.

yanma, keskinleştirme. ~ etmek: keskinleştirmek, bilemek.

Last searches:

• ışıldak,
• liana,
• exclusion,
• yetişkin,
• çoğulcu,
• kontorka,
• may,
• Serpiştirmek,
• Vah,
• ornaşykly,
• təsiredici,
• talamak,
• derail,
• forecast,
• geçen,
• armon,
• eyləmək,
• anar,
• akmaktan,
• mismar,
• ibrətamiz,
• canıv