bırğamak

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bırğamak

fırlatmak, fırlatıp atmak, tutup yere çalmak, yere vurmak. Soslan karşçı göcepni belinden tutup bırğadı: Soslan rakip pehlivanı belinden kavrayıp yere çaldı, “Biynöger kopdu can kirdi-Altınlısın tutup bırğadı” (Biynöger kalktı canlandı-Silahını tutup yere fırlattı-halk şarkısından).

Last searches:

• qayçı,
• TABUT,
• qayçıbatmaz,
• ylla,
• çugı,
• islatmaq,
• kərpicli,
• vassa,
• qayğıkeş,
• kavruk,
• qayğıkeşlik,
• qayğanaq,
• qayış,
• qayın,
• yoshurmaq,
• qayınana,
• qayınxatını,
• Küleçe,
• vergici,
• qayıq,
• coinage,
• bırğamak