turklehceleri.org

böhtan

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

böhtan

is. [ər.] Birini ləkələmək üçün nahaqdan ona pis bir şey isnad etmə; iftira, şər. Həqqa ki, deyil bu nüktə böhtan; İsbatinə vardır əldə bürhan. Məsihi. [Heydər bəy:] Naçalnik, tamam danışdığı sözlər böhtandır. M.F.Axundzadə. Uryadnik bir-iki dəfə onu şapalaqladı, yenə də Ağabala böhtana qol qoymadı. Şamilov. • Böhtan atmaq – birinə olmayan bir işi və ya sözü isnad vermək; iftira demək, ləkə vurmaq. Böhtan demək (etmək) – bax böhtan atmaq. [Vəzir:] Məgər heç utanmırsan ki, mənim üzümə qarşı arvadıma böhtan deyirsən? M.F.Axundzadə. Böhtana düşmək – nahaqdan şərə düşmək, iftiraya məruz qalmaq. Böhtana düşən odsuz yanar. (Ata. sözü). Məsum kişi ağır bir böhtana düşmüşdü. Mir Cəlal.

Azerbaijani Thesaurus to Turkish (Çakıroğlu, 2013)

böhtan

iftira, şər
{iftira, şer}

Pamukkale Azerbaijani to Turkish (ADT version)

böhtan

iftira

Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)

böhtan

a. Bühtan, iftira, töhmet. Böhtan qilmaq – İftira etmek.


Last searches: