bitmegen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bitmegen

bitmeyen, tamamlanmayan; verimsiz, bitmeyen, mahsül vermeyen. Ne ~ iş edi: ne bitmeyen işmiş, kiyimiñ tigilip ~di: elbisen dikilip bitmemiş; igi ~ urluk: iyi verim vermeyen tohum, ~ cerle: verimsiz topraklar.

Last searches:

• goşun,
• tumurcuqlanmaq,
• Nöwet,
• qalqimoq,
• diñke,
• Q.,
• belga,
• saydan,
• günälemek,
• geroh,
• elde,
• burkak,
• oyalamaq,
• great,
• dişilik,
• Qor,
• beygirgücu,
• birinçi,
• oğurlanma,
• mäletmek,
• tanga,
• bitmegen