bitmegen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bitmegen

bitmeyen, tamamlanmayan; verimsiz, bitmeyen, mahsül vermeyen. Ne ~ iş edi: ne bitmeyen işmiş, kiyimiñ tigilip ~di: elbisen dikilip bitmemiş; igi ~ urluk: iyi verim vermeyen tohum, ~ cerle: verimsiz topraklar.

Last searches:

• poyabzal,
• toxta,
• nazqəmzə,
• doska,
• valve,
• salmış,
• oylik,
• şirlemek,
• qaraymaq,
• irad,
• kovboy,
• ötküzmek,
• oxumuş,
• xushovoz,
• result,
• mehtərlik,
• bearing,
• dostana,
• karton,
• temren,
• Dinlemek,
• bitmegen