bitiv

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bitiv

bitme, tamamlanma; çıkma, fışkırma, bitme, gelişme.İşni ~üne köre kelirbiz: işin sona ermesine göre geliriz; nartükhnü ~ü kalaydı: mısırın bitmesi (gelişmesi) nasıl.

Last searches:

• alto,
• toylo,
• Altyazı,
• cazgır,
• arsı,
• molla,
• arkıra,
• tapered,
• vurdurmak,
• kupzatmak,
• cayılıv,
• vurunmak,
• oň,
• yolka,
• geymək,
• oshtaxta,
• mukkur,
• choyfurush,
• inandırmaq,
• üzüntü,
• bağışlamak,
• bitiv