birikgen

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

birikgen

biriken, toplaşan, bir araya gelen, birleşen. ~ üydegi: birlik oluşturan aile, ~ halk: biriken halk, birleşen halk, Birikgen Milletleni Kuruluşu: Birleşmiş Milletler Teşkilatı.

Last searches:

• irikge,
• sınmaq,
• pirat,
• irreversible,
• spoil,
• veterinar,
• Algı,
• atat,
• saplanma,
• piker,
• Baybiçe,
• elsizlik,
• pist,
• ərəsat,
• vəli,
• kergiç,
• ta,
• endigan,
• yuruqsiz,
• saz,
• tifüs,
• birikgen