bilev

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bilev

1. Bileme, bile taşı. ~ meşina: bile makinası, bileme cihazı, bıçaknı ~ge tut: pıçağı bile taşına sür, ~ cılan: zehirsiz yılan, kara yılan; 2. Plak. Altın ~: altın plak, taş ~: taş plak.

Last searches:

• telakki,
• halt,
• Nezm,
• sevinç,
• impermanent,
• deňeç,
• supporter,
• kazino,
• berbaşagaýlyk,
• ihin,
• Şıbırt,
• Şaşırtıcı,
• mayılmak,
• balıkmak,
• manivela,
• hani,
• bl,
• aldawaç,
• magtamak,
• çak,
• Şugundyr,
• bilev