berlin

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

berlin /bɛŋɡˈɑːsi/

1. bir çeşit fayton, oturulacak kapalı yeri olan at arabası.

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

berlin /bɪnˈaɪtɪd/

1. Berlin.

Last searches:

• çiçək,
• değmek,
• Seçkin,
• qarz,
• başlavçu,
• Briqadir,
• burslan,
• papal,
• orça,
• bakıyış,
• çıtkırıldım,
• votka,
• yorğalama,
• touched,
• arshin,
• bərabərsizlik,
• syl,
• meyrem,
• öç-,
• Cho'ri,
• tekraren,
• berlin