beak

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

beak /bˈeɪ/

1. gaga
2. kaplumbağa ve diğer bazı hayvanların baş kısımlarında bulunan sert kısım
3. (argo) burun
4. ibrik ağzı
5. eski tip harp gemilerinde düşman gemisini tahrip etmede kullanılan sivri madeni burun
6. ing., (argo) polis, hâkim, öğretmen. beaked gagalı. beakless gagasız .beaklike gagamsı.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

beak

gaga
dimdik

Last searches:

• rem,
• kelepleýiş,
• dukchi,
• demure,
• bayla,
• helve,
• sab,
• promiscuity,
• culuu,
• mertik,
• teshekkür,
• ənsə,
• büzük,
• leykoz,
• arzitmoq,
• taltaymoq,
• büklev,
• astin,
• sak,
• opubermek,
• Xursand,
• beak