başlavçu

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

başlavçu

başlalıcı, yapıcı. Tüyüş ~: kavgaya tutuşucu, kavgaya başlayıcı, ~ boluş (gr.): ismin den hali.

Last searches:

• Qarşı,
• canım,
• parsı,
• baryt,
• İflas,
• Şoy,
• məxfi,
• tiryək,
• oblique,
• garanjaklamak,
• Ayyaş,
• romania,
• çañırt,
• bad,
• mətbuat,
• başıküllü,
• sıfatçıray,
• silo,
• maxtimaq,
• mölüy,
• barno,
• başlavçu