balah

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

balah

1. Bela, felaket, dert; cüretkâr, atak, atılgan; ilginç, cüretkâr. ~ğa kalğan: felakete uğrayan, başıbız ~ğa kalğandı: başımız belada; ne ~ adamsa sen: ne cüretkâr adamsın sen, ~ adam: ilginç adam; ne ~işlegense: ne halt karıştırdın.

Last searches:

• novokain,
• karaka,
• hırs,
• çakırılmak,
• Geliş,
• veli,
• owa,
• qabul,
• itemize,
• bajo,
• liş,
• sigir,
• godir,
• price,
• çenet,
• rol,
• öngge,
• tüdeş,
• malçı,
• posterity,
• baydarka,
• balah