azğın
Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)
azğın
sif.
1. Azmış, yolunu itirmiş. •Azğın düşmək – yolunu itirmək, yurdundan, məskənindən avara düşmək. // məc. Yoldan çıxmaq, pis yola düşmək.
2. məc. Qudurmuş, vəhşi, yırtıcı, amansız, önüalınmaz, sərt, şiddətli. Azğın küləklərlə gəlib üz-üzə: Gah batdım dənizə, gah çıxdım üzə. H.Cavid. // İs. mənasında. Burada at çapdı keçən azğınlar. S.Vurğun. // Qudurğan, lovğa, təkəbbürlü.
3. Pozğun, namussuz. [Qohumlar] ataananı namussuz adlandırdılar, qıza azğın dedilər. Mir Cəlal.
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
azğın
1. Zayıf, ince, güçten düşmüş. 2. Azgın, şımarık. ~ adam: azgın adam, ~ közle: azgın (bakan) gözler.