azab

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

azab

azab. ~ çekmek: azab çekmek, ~ bermek: azab vermek, ~ salmak: azab vermek, ~ha tüşmek: azaba düşmek, ~ha kalmak: azaba düçar olmak, ahırat ~: ahiret azabı, kabır ~: kabir azabı, kara ~: tahammül edilmez azab. ~lı kabır: azap çeken kabir (d).

Last searches:

• izlemek,
• buytaş,
• predatory,
• grateful,
• atışdırmak,
• öymakan,
• tolima,
• Arka,
• arıxana,
• accuracy,
• iradecilik,
• inikas,
• issue,
• chapaq,
• sıpa,
• Paşa,
• sünggüsh,
• suz,
• concise,
• alpenglow,
• yanda,
• azab