ayırmay

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ayırmay

ara vermeden, durmadan, ayırmaksızın, seçmeksizin. Ullu gitçe ~: küçük büyük ayırmaksızın (yaşlı genç ayırt etmeksizin), ~ söleşgen köb söleşir: durmadan konuşan çok konuşur.

Last searches:

• sıska,
• farfor,
• sturgeon,
• nizamsız,
• gaygayida,
• ayav,
• içkiçi,
• sıyaz,
• bleat,
• ziddiyyətli,
• makırmak,
• paybölüş,
• engender,
• sılan,
• darıxdırmaq,
• Gelgit,
• ziyade,
• ataşe,
• hüznavər,
• sın,
• éshan,
• ayırmay