atav

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

atav

1. Yığın, deste, öbek. ~ geben: ot yığını. 2. Kayış, şerit, kemer, kayış bağı. ~nu uzunu aşhı, söznü kıshası aşhı: kayışın uzunu iyi, sözün kısası iyi (a.s.).

vadetme, ithaf etme, ayırma, adını koyma. At-bet ~: kötü sıfatla anma, kusur söyleme, at ~: ad takma, cuk ~: bir şey vadetme, bir şey (vermeye) söz verme.

Last searches:

• süt,
• Barut,
• bir,
• diňdirme,
• gözükmek,
• kad,
• Devir,
• qovmaq,
• kofe,
• erenler,
• Köplük,
• kotlet,
• Ziyon,
• Bazaar,
• katañı,
• bravery,
• Vardiya,
• op,
• dessine,
• baştalgıç,
• Bazar,
• atav