apogee

English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)

apogee /ɐpˈɒkɐlˌɪps/

1. (astr.) bir gök cisminin (özellikle ayın) yörüngesinin yeryüzünden en uzak noktası, apoje
2. doruk, zirve.

English—Turkish Dictionary (Anonymous)

apogee

en yüksek ya da en uzak çekit
doruk
zirve
yeröte
gücün/başarının zirvesi
zirve
doruk

Last searches:

• krona,
• güldan,
• eymenmey,
• zulfin,
• kıştık,
• östeng,
• mör,
• lady,
• altgeçit,
• saçmacı,
• gönükme,
• uş,
• inheritor,
• kovuşturmak,
• eğlence,
• SANCAK,
• Fasıl,
• fiyat,
• kusadar,
• trek,
• kapınmak,
• apogee