Tapçan
Pure Turkish to Turkish (Kuleli)
tapçan
1. Divan (oturmak için)
Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)
tapçan
koltuk. ~ lağa olturup uşak etedile: koltuklara oturup sohbet ediyorlar.
Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)
tapçan
erişilemeyen üzüm salkımlarını kesmek için toplayının üzerlne çıktığı sofra biçiminde üç ayaklı bir nesne· I, 435 bkz> tapçañ