Hülqum

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

hülqum

is. [ər.] anat. Həzm cihazının, ağız boşluğunu qida borusu ilə birləşdirən əzələ borusu. Pazaq Vəli təəccübdən yerində donub qaldı. Boğazının nazik dərisini az qala deşib çıxan hülqumu tez-tez enib qalxdı. İ.Məlikzadə. // Ümumiyyətlə, boğaz mənasında da işlədilir. ‣ Hülqumu qurumaq – bərk qorxmaq, qorxudan özünü itirmək. Hülqumundan yapışmaq – boğazından yapışmaq, hülqumlamaq. Hülqumundan keçirmək – bax. həzm-rabedən keçirmək (“həzm”də). Hülqumunu üzmək – öldürmək. [Əsgər:] Tapaq, birdəfəlik onun hülqumunu üzək. Ə.Əbülhəsən.

Last searches:

• sağgörü,
• arşınmalı,
• Səksəndirmək.,
• yumbalanma,
• dikdaban,
• uçta,
• keçəl,
• tiryaki,
• jayra,
• Çiv,
• pərəstişkar,
• istihza,
• müfəssəl,
• cahan,
• depict,
• leysan,
• kağızçılıq,
• memur,
• sieb,
• zyňylmak,
• əyləşdirmə,
• Hülqum