Eşsiz

Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)

eşsiz

с. 1) иптәшсез, җефетсез; 2) тиңсез (гаять шәп)

Explanatory Azerbaijani Dictionary (Orucovun, 2006)

eşsiz

sif. [türk.]
1. Yalqız qalmış, tək qalmış; yoldaşsız, dostsuz, kimsəsiz.
2. Misilsiz, misli olmayan, tayı-bərabəri olmayan. [Xəyyam:] Söylə, ey sevgili, eşsiz mələkim; Kim zəhər qatdı gülər ömrünə, kim?! H.Cavid.

Last searches:

• sımaç,
• dilbar,
• conge,
• tohum,
• önkol,
• bride,
• İyne,
• tazir,
• Haz,
• tapanche,
• aykırık,
• aluçın,
• darman,
• standard,
• BALABAN,
• flounder,
• auspice,
• alg'ır,
• gramm,
• talib,
• koban,
• Eşsiz