Bulçuk

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

bulçuk

filiz, otların ekinlerin kurumuş yaprakcıkları, kurumuş yaprak, çöp, kuru dalcık. Terekleni tübü ~dan tolğandı: ağaçların altı kurumuş yapraklarla dolmuş, gül terek bulçuklanñandı: gül ağacı filizlenmiş, arpa sapnı bulçuğun mal bek süyüp aşaydı: arpa sapının kurumuş yaprakçıklarını hayvanlar çok severek yerler.

Last searches:

• fizik,
• akburuk,
• pyşt,
• qoşasəsli,
• fistula,
• calımak,
• tulapayı,
• bekin,
• təhriri,
• fisincan,
• tengqis,
• hana,
• təxmini,
• figür,
• hole,
• Böcü,
• firoq,
• əksinqilabi,
• islam,
• fiqur,
• leylak,
• Bulçuk