Bin
Turkish—Tatar Dictionary (Ganiyev, 1998)
bin
сан. 1) мең; 2) бик күп ◊ bin bir исәпсез күп; bin can ile дүрт куллап (бик теләп); bin derde deva һәр эшкә ярый торган; bin dereden su getirmek хисапсыз дәлил (сылтау) китерү; bin yaşa! мең яшә!
Comparative Turkic Languages Dictionary (Ercilasun, 1991)
bin
Türkiye Türkçesi: bin
Azerbaycan Türkçesi: miŋ
Başkurt Türkçesi: miŋ
Kazak Türkçesi: mıŋ
Kırgız Türkçesi: miŋ tümön
Özbek Türkçesi: ming
Tatar Türkçesi: miŋ
Türkmen Türkçesi: müŋ
Uygur Türkçesi: miŋ
Rusça: tıs'aça
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
bin /bˈɪldʒ/
1. ambar, kömürlük, kutu, sandık
2. ambarlamak, kutuya veya sandığa koymak.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
bin
teneke
kutu
bidon
çöp kutusu
tımarhane
Uzbek—English Dictionary (Dirks, 2005)
bin
(Arabic) s. ibn.