BEG
English—Turkish Dictionary (FreeDict, 2017)
beg /bˈiːfiːtə/
1. dilenmek, sadaka istemek
2. dilemek, rica etmek. beg off mazeret beyan etmek. beg the uestion dava veya iddiayı ispat olunmuş farzetmek.
English—Turkish Dictionary (Anonymous)
beg
dilenmek
Explanatory Turkmen Dictionary (Kyýasowa, 2016)
beg
[beğ], at. 1. taryh. Geçmişde käbir hökümdar, edermen, serkerde we ş.m. adamlara berlen dereje. Eý Saýat han, ataňyz sizni pylan bege geleşdirdi (“Saýatly – Hemra”). Özge begler Mirhaýdara höwesdir (Seýdi). 2. kön.s. Batyr, edermen, mert ýigit. Beglerim, häzir boluňlar, Daglar gümmür-gümmürlendi (“Görogly”). 3. Oglana dakylýan at.
Uyghur—Turkish Dictionary (Kurban, 2016)
beg
Bey.
Index of Diwan Lughat al-Turk (TDK)
beg
bey, koca, evli erkek, I, 22, 35, 48, 49, 54, 64, 70, 78, 81, 82, 89,97,103, 168, 178, 182, 185, 199, 206, 212, 240, 249, 260, 274, 285, 287, 296, 300, 301, 302, 304, 320, 358, 362, 376, 378,421.424, 428,462,466, 486, 521;II, 8, 9, 10, 19, 21, 38, 75, 84,