Ahlı

Karachay-Balkar—Turkish Dictionary (Nevruz, 1991)

ahlı

(ahlu) akraba, yakın, mensup, ehl. Payğambarnı ~ları: Peygamberin ehl-i beyti, din ~: din mensubu, ~ların cıyıb aythandı: yakınlarını toplayıp söyledi, ~suna aman, kimge da aman: akrabasına kötü, herkime de kötüdür (a.s.).

Last searches:

• üzmək,
• baytalduu,
• indi,
• commandment,
• kilk,
• kallıq,
• Diye,
• bitirmək,
• əbədiləşmək,
• jiqqa,
• yaslanmoq,
• doguli,
• talbınmak,
• urinchoq,
• yigi,
• kemin,
• Mühim,
• ýetmez,
• İhmal,
• adovat,
• jikjik,
• Ahlı