kabuklu
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
kabuklu
kabuklu, derili.
Son arananlar:
- zəngçiçəklilər,
- batma,
- burugsy,
- batalyon,
- haşam,
- çıtlamak,
- ülül,
- bors,
- harshness,
- siwe,
- Nefes,
- cazgı,
- étiq,
- rallying,
- canlamak,
- oruç,
- ware,
- mantı,
- neurosis,
- adrı,
- Yaman,
- kabuklu