izafet

Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)

izafet

и. 1) изафә; 2) фәлс. бәйләнеш

Son arananlar:

• kazık,
• korğol,
• toğolo,
• öykü,
• müderris,
• reliability,
• trest,
• otonomi,
• Yanılgı,
• düzücü,
• kudul,
• kurçal,
• matron,
• xomligicha,
• afflict,
• yerimək,
• Hoquq,
• acaip,
• yetar,
• mübarək,
• caylav,
• izafet