ifçin
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ifçin
zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq. – Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. “Koroğlu”. Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.
Son arananlar:
- sad,
- transformation,
- determinant,
- şirnikləndirmə,
- impatience,
- atlanmaq,
- okuya,
- Arındırmak,
- ahuzar,
- sapmaq,
- zorla,
- motoy,
- ŞEREFSİZ,
- barra,
- kütelmezlik,
- gerge,
- nesilmenesil,
- gän,
- güzlemek,
- süzüşmek,
- raşe,
- ifçin