iftar
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
iftar
[Köken: Arapça] Ağız açma
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
iftar
и. ифтар, уразада авыз ачу
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
iftar
Türkiye Türkçesi: iftar
Azerbaycan Türkçesi: iftar
Başkurt Türkçesi: avıⱬ asıv
Kazak Türkçesi: avız aşuy
Kırgız Türkçesi: ōz açū
Özbek Türkçesi: iftàr
Tatar Türkçesi: avız açu
Türkmen Türkçesi: ağzaçar
Uygur Türkçesi: iptar
Rusça: veçern'aya trapeza v dni ramadana
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
iftar
is. [ər.] din. Oruc açma, oruc açdıqda yeyilən yemək. Xavərimsə bu gün oruc tutmuş olduğundan, axşam üçün iftar tədarükü görürdü. T.Ş.Simurq. • İftar açmaq (yemək) – oruc açmaq. Axund iftarı yeyib, təsbehi alır əlinə, başlayır hesablamağa. Ə.Haqverdiyev. Tacir qızı isə: – Axund oruc idi, bir saat bundan əvvəl iftarını açıbdır. – dedi. M.S.Ordubadi. // Oruc açma vaxtı, gün batanda. Molla cavabında deyir: – Niyə ayıb olur ki, iftar vaxtıdır da.. “M.N.lətif.” İftara bir az qalanda mömin müsəlmanlar təsbeh çevirə-çevirə, dodaqları duanı vird eləyəndə, ürəkləri də plov çağırır. C.Məmmədquluzadə. Bu top orucluqdan orucluğa, bir dəfə obaşdan, bir dəfə iftarda atılardı. P.Makulu.
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
iftar
iftar