dığıl
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
dığıl
(malk.) bk. dığı.
Son arananlar:
- burundor,
- doňňaradaş,
- girdəsifət,
- pislənmə,
- koltoy,
- değişici,
- xilondon,
- myhak,
- kayıt,
- dokon,
- skilled,
- porhançylyk,
- gatlak,
- sikrig,
- yorıgçı,
- yançılıq,
- yellənmə,
- Şilen,
- leysan,
- mezuniyet,
- arzan,
- dığıl