dıbırıq

Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)

dıbırıq

zərf dan. Yeyin, cəld. Dıbırıq getmək.

Son arananlar:

• durbin,
• redif,
• tebiş,
• durguşmak,
• tozutmak,
• harl,
• kasyt,
• harm,
• loban,
• şölen,
• harom,
• kerbaş,
• darala,
• anana,
• tasqimaq,
• sharf,
• harommagiz,
• masten,
• harp,
• keñeş,
• güttü,
• dıbırıq