Tilli

Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)

tilli

dilli, lisanlı. Türk ~ halkla: Türk dilli halklar, başha ~ halk: lisanı başka halk, bir ~ bolmak: ağız birliği yapmak; eki ~ adam: iki dilli adam, iki türlü konuşan adam, uzun ~: dili uzun.

Son arananlar:

• sağat,
• nimçə,
• BİQSİMOq,
• toleli,
• seyretmek,
• BİQTİRMA,
• BİYOBONIY,
• arık,
• Bı,
• Bıllay,
• bölüşmek,
• Bıç,
• Bəli,
• HAYRAN,
• Bəli,,
• Bəlkə,
• ortalı,
• çalğıçı,
• öksemek,
• keptel,
• Bənna,
• Tilli