KƏVAKİB
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
kəvakib
[ər. “kövkəb” söz cəmi] klas. Ulduzlar. Zülmət ziyayə oldu qalib; Yandırdı məşailin kəvakib. Füzuli. Bütün kəvakibi birbir öz adları ilə sayırlar; Ki, seyr edir hərəsi hər zaman bu boyda, bu boyda. M.Ə.Sabir.