məlamət
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
məlamət
is. [ər.] Danlaq, danlama, məzəmmət, töhmət. Ey Füzuli, mən məlamət gövhərinin gənciyəm; Əjdəhadır kim, yatıb çevrəmdə zənciri-cünun. Füzuli. • Məlamət etmək (eləmək, qılmaq) – məzəmmət etmək, danlamaq, töhmətləndirmək. [Mirzə Rəhim ağa:] Neçə dəfə də çağırıb, məzəmmət, məlamət eləmişəm. M.S.Ordubadi.