külafirəngi
Azarbayjan Türkchisining Izahliq Lughiti (Orucovun, 2006)
külafirəngi
is. [əsli fransızcadan]
1. köhn. İri daş balkon (sarayda, qəsrdə və s.-də). Padşah gənə külafirəngidə əyləşib, dizlərin qucaqlayıb qəm dəryasına batmışdı ki, bir də gördü, həmən minval qiyamət başladı.. (Nağıl). Xan qızı bütün günü sarayın külafirəngisinə çəkilir.. Çəmənzəminli.
2. dan. Evin üstündə və ya bağlarda istirahət üçün üstüörtülü tikili; talvar.