ırım
Kırgızca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Yudahin)
ırım
1. alâmetlere, fallara inanma; ırısı coktuñ ırımı küç ats. talihi olmayanın fallara inanması kuvvetlidir; ırım- cırım heer çeşit bâtıl itikatlar ve alâmetler; hurafeler; uuluna ırım kılıp, ençilep cürgön tay: (henüz küçük olan) oğluna ayırdığı tay; 2. afsun; suunun iyrimi caman; karının ırımı caman es. ats. suyun girdabı, ihtiyarın bedduası tehlikelidir.