İgi
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
igi
iyi. ~ adam: iyi adam, ~ alamat: iyi mükemmel, ~ aman ese da menikidi: iyi kötü ise de benimkidir, artık da ~: daha da iyi, ~ bolmak: iyi olmak, kelgeniñ ~ boldu: geldiğin iyi oldu, avruğanı ~ bolğandı: hastalığı iyi olmuş, ~ caşav: iyi hayat, ~ aşhı bir soluyuk: iyice bir dinlenelim, ~den aman tuvğan (d): iyiden kötü doğmuş, ~ge buruv: iyiye çevirme, ~ etmek: iyi yapmak, iyileştirmek, işiñi ~ eterge küreş: işini iyi yapmaya çalış, caramı ~ eterge küreşeme: yaramı iyileştirmeye çalışıyorum, ~ col: iyi yol, ~ ayak: iyi ayak, uğurlu ayak, ~ ayak bıla kel (d): uğurlu ayakla gel, ~ canım kibik (d): tatlım, güzelim, canım gibi olanım, ~ colğa bar: iyi yola git, hayırlı yolculuk, ~ kesek: hayli zaman, oldukça büyük parça, ~ kesekden beri olturama: hayli zamandır oturuyorum, ~ kesegin alğandı: oldukça büyük parçasını almış, ~ sağın (sağan): keşki, ~ sağın atam mında bolğa edi: keşki babam burda olsa idi, ~ adam abınsa da çığılmaz (as.): iyi insan sürçse de düşmez, ~ adamnı açıvu keter, künde gülmendi kepginçi, aman adamnı açıvu ketmez, başı cerge cetginçi (as): İyi adamın öfkesi geçer, güneşte ipekli yazması kuruyana dek, kötü adamın öfkesi geçmez başı yere değene dek, ~ge aytsañ bilir, amanña aytsañ külür (as.): iyiye söylersen bilir, kötüye söylersen güler, ~ at colnu tüzetir, aman at kesin izletir (as.): iyi at yolu düzeltir, kötü at kendini aratır, ~ni ölümü amandan (d): iyinin ölümü zahmetli, ~ işge bolcal salma, aman işni bolcaldan alma: iyi işe mühlet verme, kötü işi mühletten çıkarma, ~ni ~liği cuğar, amannı amanlığı cuğar: iyinin iyiliği bulaşır, kötünün kötülüğü bulaşır, ~ katın iyneni iynek eter (as.): iyi kadın iğneyi inek eder.