ülviyyət
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
ülviyyət
is. [ər.] tənt. Yüksəklik, alilik, ucalıq, ülvilik, müqəddəslik. Məcnunluq gözəldir! “Bu nədir?” – deyə; Hər cahil anlamaz bu ülviyyəti; Yazıq o kəsə ki, yoxdur bir şeyə; Nə sonsuz nifrəti, nə məhəbbəti! B.Vahabzadə. // məc. tənt. Səma, göy. Kölgəyə aldanaraq sevmə cəfa aləmini; Yüksəl ülviyyətə, seyr eylə səfa aləmini. A.Səhhət.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
ülviyyət
I. yüksəklik, ucalıq
{yükseklik, yücelik}
II. mə’nəviyyat
{maneviyat}