özür
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
özür
[Köken: Arapça] Geçirimli sebep, Sıltak
Türkiye Türkçesi – Tatarca Sözlük (Ganiyev, 1998)
özür
и. 1) аклану өчен дәлил, гафу итәрлек сәбәп; 2) җитешсезлек, дефект, кимчелек □ özür dilemek гафу үтенү
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
özür
Türkiye Türkçesi: özür
Azerbaycan Türkçesi: üzür
Başkurt Türkçesi: ğäfiv itilä torğan iş
Kazak Türkçesi: keşirimdi sebep sıltav
Kırgız Türkçesi: keçirimdṻ sebep
Özbek Türkçesi: üzr
Tatar Türkçesi: ğafu itilä torğan iş
Türkmen Türkçesi: esãslı sebǟp
Uygur Türkçesi: delil säväp
Rusça: uvajitel'naya priçina
Uygurca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kurban, 2016)
özür
a. Af, özür. Özür éytmaq – Özür dilemek.
Karaçay-Malkarca – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Nevruz, 1991)
özür
vezir. Hannı ~ü: hanın veziri.