özlü
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
özlü
[Köken: Uydurukça] Kısa yine anık, Yığnak, Yığcam
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
özlü
Türkiye Türkçesi: özlü
Azerbaycan Türkçesi: yığcam gısa vä aydın
Başkurt Türkçesi: tapkır märgän (äytilgän)
Kazak Türkçesi: ıkşamdı jıynakı (söz)
Kırgız Türkçesi: tãmay tak maŋızdū
Özbek Türkçesi: londä ifàdali
Tatar Türkçesi: ütkin osta (äytilgän)
Türkmen Türkçesi: gīsğa (ãz) sözli
Uygur Türkçesi: caranlik mänädär
Rusça: lakoniçnıy' metkiy
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
özlü
sif. Yapışqanlı, yapışqan kimi; yarımqatı. Özlü maddə.