ötlem

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

ötlem

[ötlöm], syp. 1. ser. Ötlem-ötlem 1, 2. Ol ony öz maşgalalarynyň ýaşaýan ötlem tamlarynyň birinde ýatyrdy (B. Kerbabaýew). Dag ötlemleri.

Son arananlar:

• götürqoy,
• tibirdetmek,
• daňy,
• degişme,
• içedönüktük,
• Pok,
• kosagul,
• uzğa,
• elgenmek,
• migrant,
• qanırmaq,
• spear,
• irpemek,
• stipule,
• cumber,
• medire,
• synmak,
• kayguk,
• örçüt,
• sebatsız,
• Mövzu,
• ötlem