çör

Türkmencenin Açıklamalı Sözlüğü (Kyýasowa, 2016)

çör

[çö:r], at. Goýun, geçi, towşan ýaly ownuk mallaryň gumalagy, tezegi. Goýun sagmaga çykaňda, Çör basan aýajyklaryňdan (Kemine).

Son arananlar:

• atlama,
• baliy,
• kisəyi,
• kızumak,
• iletmek,
• öreçe,
• qapan,
• egg,
• keklig,
• süyemek,
• yadırgama,
• kalan,
• Kıyı,
• kolaz,
• deyaylik,
• sevinmek,
• iqbol,
• kırtasiyeci,
• bazir,
• señil,
• keylig,
• çör