çarpışma
Türkiye Türkçesi – Arı Duru Türkçe Sözlüğü (Kuleli, 2013)
çarpışma
[Köken: Yerel] Tokuşma, Kakışma, Çarpışma
Arı Duru Türkçe – Türkiye Türkçesi Sözlüğü (Kuleli)
çarpışma
1. Çarpışma
Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü (Ercilasun, 1991)
çarpışma
Türkiye Türkçesi: çarpışma
Azerbaycan Türkçesi: togguşma çarpışma
Başkurt Türkçesi: bärilişiv bäriliş
Kazak Türkçesi: şarpısuv soktığıs kaktığıs
Kırgız Türkçesi: çarpışū kağılışū
Özbek Türkçesi: toḳnäşuv
Tatar Türkçesi: bärillşü bäriliş
Türkmen Türkçesi: çaknışma garpışma
Uygur Türkçesi: tokunuş
Rusça: stoiknoveniye
Azerbaycan Türkçesinin Açıklamalı Sözlüğü (Orucovun, 2006)
çarpışma
1. “Çarpışmaq”dan f.is.
2. Vuruşma, toqquşma, döyüş, savaş. Körpünü ortaya qədər gələn düşmənlərin önündə Əmrah da at belində qılıncla çarpışırdı. İ.Şıxlı. Bu yerlə çarpışan, göylə əlləşən; Dostdan, aşinadan necə əl çəkim? M.Müşfiq.
Azerbaycan Türkçesinin Sinonimler Sözlüğü (Çakıroğlu, 2013)
çarpışma
vuruşma, döyüşmə
{vuruşma, dövüşme}
Pamukkale Azerbaycan Türkçesi - Türkiye Türkçesi (ADT versiyonu)
çarpışma
çarpışma